wtorek, 2 kwietnia 2013

8 Rocznica śmierci Jana Pawła II (*)



W tę piękną noc

Przez życie szliśmy jak przez noc,

krocząc do przodu i nie widząc celu.

Pojedyncze świece oświetlały nam drogę,

lecz nadal nie znaliśmy planu.

I wstało Słońce!

,,Habemus Papam!” rozświetliło oblicze ziemi.

I przyszedł On w tę piękną październikową noc,

by zmienić świat i nasze życie.

Papież Polak – nasz Rodak.

I zstąpił Duch, który zmienił tę ziemię.

W sercach zapłonęła nadzieja

i pokonaliśmy zło

dzięki mądrości i mocy Jana Pawła II.

Dziś powoli budzi się wiosna,

ale wszyscy jakby smutni, zamyśleni.

Za to niebo takie niebieskie, jakby czekało na Świętego,

a Słońce o twarzy Boga tak wysoko,

 jakby oświetlało drogę do Bram Raju.

Noc, w kościołach ludzie, tłumy ludzi...

Czyżby koniec świata?

Nie, to Jan Paweł II odchodzi,

w tę piękną kwietniową porę

powraca do Domu Ojca.

Patrząc na zachodzące słońce,

widzę Watykan i naszego Papieża,

który pokazuje jak umierać –

to Jego ostatnia lekcja dla mnie.

Sobotni ranek, razem ze słońcem budzi się nadzieja.

Cały świat schował się w Kościele,

wierząc w cud, aż tu nagle…

21.37… Stało się. Wypełniło się przeznaczenie.

Nasz przewodnik powrócił do Domu Ojca

w tę piękną kwietniową noc,

a dookoła była tylko modlitwa.

Nowy dzień.

Słońce znowu wschodzi,

a z nim nadzieja budzi świat do życia,

bo Jego słowa trwają w nas

i wszystko od nas zależy!

 (*)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Porzucenie kota recenzja książki

  Porzucenie kota Haruki  Murakami to krótka książka o mnichu ktory wraz z synem postanawia porzucić kota ojciec chlopca zostaje wojskowym j...